Miss HIV

Sztuka Macieja Kowalewskiego Miss HIV ma już swoją, bardzo ciekawą historię. Autor, zainspirowany odnalezioną w internecie informacją o dorocznych wyborach Miss HIV/AIDS Stigma Free odbywających się w stolicy Botswany, napisał tekst na konkurs dramaturgiczny zorganizowany przez Krajowe Centrum do Spraw AIDS. I choć dramat Kowalewskiego nie został zakwalifikowany do finału konkursu ze względów merytorycznych, bo „nie spełniał wymogów profilaktycznych” i nie został zamieszczony w wydanej antologii tekstów konkursowych, to już w następnym roku znalazł się w antologii prezentującej najciekawsze dramaty polskie tego okresu. Prapremiera teatralna sztuki miała miejsce w 2005 roku w warszawskim klubie Le Madame w reżyserii autora i została okrzyknięta wydarzeniem teatru niezależnego w Polsce. Rok później (po likwidacji Le Madame) spektakl trafił na scenę teatru komercyjnego. Znalazł się na stałe w repertuarze Teatru Polonia, od stycznia 2010 przeniesiony na scenę Och-Teatru i grany tam przez kolejne cztery lata do września tego roku.

Akcja sztuki zainspirowana autentycznymi wyborami Miss HIV w Botswanie może rozgrywać się wszędzie. Konkurs opisany w sztuce ma formę rozrywkowego show. Reżyser Krzysztof Czeczot w swej realizacji jeszcze dobitniej akcentuje medialny charakter tego widowiska, z premedytacją obnażając kulisy telewizyjnego programu, w którym kamery widzą wszystko, bo wszystko jest tu na sprzedaż – prywatność, intymność, zagubienie i nieprzewidywalność zachowań bohaterek.

Kandydatki do tytułu Miss HIV poznajemy bezpośrednio przed finałową rozgrywką konkursową, którą transmituje na żywo telewizja. Imprezę prowadzi aktor, konferansjer przebierający się w coraz to dziwniejsze, bezsensowne kostiumy. To on ma zrobić wszystko, żeby maksymalnie zwiększyć oglądalność. Nic więc dziwnego, że w swym występie posunie się do wszystkiego: prowokacji, manipulacji, obnażenia najbardziej skrytych tajemnic uczestniczek konkursu. Jednak i one zdają się rozumieć na czym ta gra polega. Na zdobyciu aplauzu i uznania wielomilionowej publiczności. Każda z kandydatek ma swoją historię i swoje oczekiwania związane z ewentualnym zwycięstwem. Prawdziwe historie czterech kobiet – banalne, przerażające, zwyczajne, czy szokujące poznajemy w pierwszej części sztuki. Część druga to konkursowy występ kandydatek, w którym uciekać się one będą do różnych sposobów osiągnięcia wymarzonego zwycięstwa.

KRZYSZTOF CZECZOT

REŻYSER

Urodzony w 1979 polski aktor, dramaturg i reżyser. W 2002 ukończył Wydział Aktorski PWSFTviT w Łodzi, gdzie obecnie jest asystentem prof. Jana Maciejowskiego. W latach 2002–2009 występował na deskach Teatru Współczesnego w Szczecinie. Współpracuje z Teatrem Rozmaitości w Warszawie. Autor kilku dramatów, m.in. Bajzlu (inscenizacja w Teatrze Ludowym w Krakowie-Nowej Hucie oraz w Teatrze Tv pod tytułem Bezład) i Cyrku 76 (inscenizacja w Teatrze Współczesnym w Szczecinie). Autor libretta operetki Piękna Helena Jacques'a Offenbach'a. Autor utworu pasyjnego pt. Jesteś tym, kim będziesz jutro - Pasja Szczecińska na podstawie poematu Pieśń o moim Chrystusie Romana Brandstaettera z muzyką Stanisława Soyki. Wyreżyserowany przez Czeczota audiobook Gra o Tron otrzymał nagrodę miesięcznika Film Złota Kaczka 2012. W lutym 2013 Program Trzeci Polskiego Radia wyemitował słuchowisko Czeczota pt. Andy, w którym grający tytułową rolę Adam Woronowicz dialoguje m.in. z Romanem Wilhelmim (głos Wilhelmiego pochodzi z archiwów Polskiego Radia). Na festiwalu Prix Europa w Berlinie Czeczot otrzymał prestiżową nagrodę Best European Radio Drama of the Year 2013 za słuchowisko Andy. To pierwsza tak ważna nagroda dla polskiego teatru radia w dziejach rodzimej radiofonii. Wystąpił w kilkudziesięciu filmach i serialach telewizyjnych. Prowadzi dom producencki osorno.pl. Mieszka i pracuje w Warszawie.

MACIEJ KOWALEWSKI

AUTOR TEKSTU
 

 
Urodzony w 1969 polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, scenarzysta, pisarz, dramatopisarz i reżyser teatralny, dyrektor naczelny i artystyczny warszawskiego Teatru Na Woli (od lipca 2007 do sierpnia 2010). W 1993 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie, wkrótce potem został pisarzem z zamiłowania, a także dramatopisarzem. Występował w teatrach: Centrum Sztuki przy Teatrze Dramatycznym w Legnicy (1992, 1995), Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu (1993-95), Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (1994-95), Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni (1995), Nowym w Warszawie (1996-2000), Operze Bałtyckiej w Gdańsku (1998), Rampa Na Targówku w Warszawie (2000) i MM Przebudzenie-Kompania Teatralna w Warszawie (2003) oraz z Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. Współautor Ballady o Zakaczawiu, autor Obywatela M, Poczekalni (2003), Bajki o sercu ze strychu, Przygód mrówki BogoJogo. Wystąpił w wielu filmach fabularnych, m.in. „Pianista”, „Lista Schindlera”, „Mała wielka miłość”, „Inheritance” oraz wielu serialach, m.in. „Lokatorzy”, „Głęboka woda”, „Kasia i Tomek”, „Klan”, „Magda M”. Zagrał też dziesiątki ról teatralnych, m.in. „Złego” w „Złym”, Raya Manzarka w „Jeźdźcu burzy”, „Dziennikarza w „Weselu, Christiana w „Cyranie de Bergerage”, Merkucja w „Romeo i Julii”, Amfitriona w „Amfitrionie” czy Lucencja w „Poskromieniu złośnicy”.
 

Miss HIV to sztuka przewrotna, miejscami bolesna, jednak nie pozbawiona ironii i czarnego humoru. Ukazuje problem HIV w sposób niecodzienny i nowatorski, daleki od dydaktyzmu i stereotypowych wyobrażeń. Autor nie ubolewa nad losem swych bohaterek, traktuje je normalnie, pozwala im mówić i być sobą, nawet wtedy, gdy będą czasem śmieszne, cyniczne, czułe albo okrutne wobec siebie. To nie one staną się przedmiotem szyderstwa i drwiny, bo we wszystkim co zrobią, pozostaną ludźmi. Nieludzka jest gra, w której przyszło im wystąpić. Okrutne są prawa telewizyjnego show biznesu, żerującego na nieszczęściu, które zawsze sprzedaje się najlepiej.