Walizka jest pusta. Wszystko jest w walizce.
Walizka
Streszczenie:
Fransua Żako poszukuje prawdy. Prowadzony przez Narratora i Automatyczną Sekretarkę, pokonuje drogę z domu do Muzeum Zagłady, aby tam, na jednej z walizek z Auschwitz, rozpoznać nazwisko swojego ojca. Nie jest to jednak zwykły spacer, ale droga ku odzyskaniu pamięci i tożsamości. Prawda, której brakowało mu przez całe życie, nagle uderzy w niego z niebywałą siłą. Ten gwałtowny zwrot sprawi, że powrócą wspomnienia, sytuacje, pytania, które przez lata nie mogły doczekać się odpowiedzi. Przed oczami bohatera przepłynie całe życie: dziecięce wspomnienia, sny, spotkania, podróże, różne etapy nieporadnej drogi ku odkryciu samego siebie. Spacer do Muzeum staje się podróżą przez pamięć, a miejsca, w których zatrzyma się Fransua, realne lub nierealne, stworzą swoistą mapę mentalną, utkaną z wątpliwości, obaw i nadziei związanych z otwarciem walizki ojca, jedynej pamiątki po nim.
Niesamowita konstrukcja sztuki, jej struktura i język, który o Holokauście mówi w odważny i nowatorski sposób, chronią sztukę przed nadmiernym patosem i smutkiem. Historia Fransua Żako opowiadana jest przez tajemniczego Narratora, który wraz ze swoją towarzyszką, Automatyczną Sekretarką, śledzi, przeżywa i komentuje wszystkie etapy drogi Fransua. Dwutorowość sztuki i silna narracyjna rama sprawia, że ta oparta na faktach historia nabiera wewnętrznej dynamiki, tworzy z pozoru lekką, ale niezwykle głęboką i aktualną opowieść.
Walizka stawia także szersze pytanie o społeczną pielęgnację pamięci o Zagładzie. Jest jak pytanie, postawione każdemu, kto bezpiecznie i bezrefleksyjnie chowa ją do ciemnego archiwum.
Spektakl otrzymał Grand Prix (nagroda podzielona między reżysera Wawrzyńca Kostrzewskiego i aktorów Adama Ferencego i Krzysztofa Globisza) oraz nagrodę za oryginalny polski tekst dramatyczny (Małgorzata Sikorska-Miszczuk), scenografię (Ewa Gdowiok) i zdjęcia (Witold Półciennik), a także wyróżnienie aktorskie (Marta Król) na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" w 2015 roku. W 2016 roku reżyser został wyróżniony nagrodą im. Stanisława Treugutta, ustanowioną przez Polską Sekcję AICT (Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych). W 2017 roku Walizka zdobyła Grand Prix (nagroda podzielona między autorkę tekstu i reżysera), I nagrodę za scenografię (Ewa Gdowiok), I nagrodę za zdjęcia (Witold Półciennik) i nagrodę za drugoplanową rolę męską (Krzysztof Globisz) podczas 1. edycji festiwalu TEATROTEKA Fest.
Występują:
Adam Ferency (Fransua Żako/Pantofelnik),
Krzysztof Globisz (Narrator),
Halina Łabonarska (Przewodniczka),
Marta Król (Automatyczna sekretarka/Żaklin),
Łukasz Lewandowski (Poeta).
AUTORKA SZTUKI: Małgorzata Sikorska-Miszczuk,
REŻYSERIA: Wawrzyniec Kostrzewski,
PRODUCENT: Włodzimierz Niderhaus,
ZDJĘCIA: Witold Płóciennik P.S.C.,
SCENOGRAFIA: Ewa Gdowiok,
KOSTIUMY: Elżbieta Radke,
MUZYKA: Piotr Łabonarski,
MONTAŻ: Jakub Motylewski,
DŹWIĘK: Michał Robaczewski, Tomasz Wieczorek,
KIEROWNICTWO PRODUKCJI: Paweł Mantorski,
REDAKTOR PROWADZĄCY: Krzysztof Domagalik,
OPIEKA ARTYSTYCZNA: Maciej Wojtyszko.
CZAS: 67 min 16 s. / ROK PRODUKCJI: 2013
MAŁGORZATA SIKORSKA-MISZCZUK
AUTORKA SZTUKI
(ur. 1964) Dramatopisarka i scenarzystka. Autorka sztuk dla dorosłych i dla dzieci.
Ukończyła Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych oraz Gender Studies na Uniwersytecie Warszawskim oraz Studium Scenariuszowe PWSFTviT w Łodzi.
Jest autorką sztuk Szajba, Śmierć Człowieka-Wiewiórki, Katarzyna Medycejska, Burmistrz, Walizka, Człowiek z Polski w czekoladzie, Zaginiona Czechosłowacja, Żelazna kurtyna, Koniec świata, Madonna, Bruno Schulz: Mesjasz, Popiełuszko, Takaja, Szecherezada, Kobro. Polski sen, Niezwykła podróż Pana Wieszaka (dla dzieci), a także scenariusza pełnometrażowego filmu animowanego Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń (2003). Jest także współautorką sztuki teatralnej III Furie - razem z Magdą Fertacz i Sylwią Chutnik (2011), która otrzymała II nagrodę na Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy (2011). Scenarzystka seriali Niania i Usta Usta oraz (dla dzieci) Ulicy Sezamkowej.
Spektakle na podstawie jej tekstów reżyserowali, m.in. Paweł Łysak, Marcin Liber, Jan Klata, Piotr Kruszczyński, Natalia Korczakowska, Michał Zadara, Anna Trojanowska, Maria Spiss, Dorota Ignatjew, Nina Guehlstorff, Katharine Noon, Katarzyna Kurzeja.
Teksty sztuk zostały przetłumaczone na angielski, niemiecki, francuski, hiszpański, serbski, chorwacki, czeski, słowacki, rosyjski, rumuński, ukraiński, szwedzki, hebrajski. Czytania tekstów sztuk i pokazy spektakli odbywały się w Polsce oraz w Austrii, Niemczech, Francji, Szwecji, Czechach, Słowacji, Rosji, Rumunii, Belgii, Hiszpanii, Meksyku i USA.
Otrzymała liczne nagrody literackie i teatralne, m.in. wyróżnienie za tekst sztuki Śmierć Człowieka Wiewiórki podczas konkursu ulrike (TR Warszawa 2006) i w ramach XIII Ogólnopolskiego Konkursu na wystawienie polskiej sztuki współczesnej (2007); za sztukę Walizka otrzymała Główną Nagrodę oraz Nagrodę Publiczności w Konkursie Metafory Rzeczywistości (2008 r.); słuchowisko, które powstało na podstawie tekstu Walizki otrzymało Grand Prix na Festiwalu PRiTV Dwa Teatry – Sopot 2009 oraz Prix Bohemia 2012 (Czechy); Walizka otrzymała też Główną Nagrodę w kategorii tekst sztuki teatralnej w XV Konkursie na wystawienie polskiej sztuki współczesnej (2009); ekranizacja sztuki Walizka dla Teatroteki zdobyła Grand Prix na Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2015”, oraz TEATROTEKA FEST – 2017; Szajba otrzymała II Nagrodę oraz Nagrodę Dziennikarzy na Festiwalu Raport (2009). Sztuka Madonna zwyciężyła w Konkursie Teatru im. Szaniawskiego w Wałbrzychu na dramat inspirowany Zemstą Aleksandra Fredry (2009); sztuka Burmistrz znalazła się w finale Konkursu Dramaturgicznego w Gdyni (2010) oraz w finale międzynarodowego konkursu Stueckemarkt w Berlinie (2011).
Sztuka Bruno Schulz. Mesjasz wystawiona przez Schauspielhaus Wien w Wiedniu została uznana przez European Theatre Convention za jedną z najlepszych współczesnych sztuk europejskich (2012). Sztuka Popiełuszko zdobyła Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną (2012 r.)
Autorka współpracowała jako dramaturg z reżyserem Marcinem Liberem - przy spektaklu ID Teatru Współczesnego ze Szczecina (2008), Herbert - rekonstrukcja poety (2008), Oratorium – Piekło nasze (2010), III Furie Teatru w Legnicy (2011), Makbet (Teatr Współczesny, Szczecin 2011), z Andrzejem Chyrą (jako reżyserem) przy realizacji opery Dymitra Szostakowicza Gracze (Opera Bałtycka, 2013).
WAWRZYNIEC KOSTRZEWSKI
REŻYSER
Reżyser, absolwent Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie (W 2012 roku zrealizował pierwszy w historii AT reżyserski dyplom filmowy pod opieką Macieja Wojtyszki, sztukę DNA). Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Ukończył także studia na Wydziale Polonistyki UW (specjalizacje literaturoznawcza i animacja kultury).
Reżyserował w Teatrze Polskim w Warszawie (Wyzwolenie - próby), w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (spektakl muzyczny Rechot Brechta); jego spektakle Cudotwórca i Rzecz o banalności miłości można oglądać w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Współpracował z Teatrem Telewizji jako II reżyser m.in. w spektaklach Przerwanie działań wojennych Juliusza Machulskiego, Tajny współpracownik Krzysztofa Langa, Dolina nicościi Stygmatyczka Wojciecha Nowaka.
Reżyser i scenarzysta serialu Akademia dla TVP Kultura a także filmów dokumentalnych związanych z tematyką teatru (m.in. Irydion – making of dla Teatru Polskiego w Warszawie). Był asystentem Roberta Wilsona przy projekcie Akropolis/Symptoms, współpracował też z ośrodkami teatralnymi poza Polską, m.in. Moomsteatern i z Akademią Teatralną w Malmo w Szwecji.