ALICE IN WANTONLAND

Alicja to dziewczynka, która w drodze do szkoły została porwana, a następnie przez ponad siedem lat przetrzymywana przez swego oprawcę w piwnicy o powierzchni pięciu metrów kwadratowych. Kiedy przez przypadek udaje jej się uciec i odzyskać wolność, jest już dojrzałą, młodą dziewczyną. Alicja próbuje zacząć nowe życie i w tym punkcie rozpoczyna się akcja sztuki. Bulwersująca opinię publiczną historia Alicji staje się natychmiast łakomym kąskiem dla mass mediów, cennym medialnym produktem, na którym można nieźle zarobić. Sama Alicja wpada w ręce przedsiębiorczego agenta, sygnuje książkę opisującą jej dramat, jest bohaterką telewizyjnych i prasowych reportaży. Nawet rodzice Alicji próbują przede wszystkim zarobić na tragedii córki, twierdząc, że są przecież także ofiarami jej porwania, a nowo poznany chłopak, deklarując bezinteresowną przyjaźń, w istocie pragnie u jej boku zrobić medialną karierę. To wszystko sprawia, że Alicja popada w głęboką depresję. Nie rozumie świata, który ją otacza i do którego trafiła, odzyskując wolność. Dochodzi do niej absurdalna świadomość, że w gruncie rzeczy najbliżsi zazdroszczą jej tragedii, która ją spotkała, bo ta – paradoksalnie – uczyniła z niej bogatą i sławną osobę, co jest w otaczającym ją świecie wyznacznikiem szczęścia.

Jowita Budnik (Matka)

Anna Próchniak (Alicja)

Tomasz Dedek (Ojciec)

Magdalena Schejbal (Redaktorka)

Filip Perkowski (Agent)

Filip Pławiak (Alex)

 

AUTOR TEKSTU: Piotr Domalewski,

REŻYSERIA: Piotr Domalewski,

ZDJĘCIA: Bartosz Świniarski,

SCENORGRAFIA: Anna Wunderlich,

KOSTIUMY: Zofia Komasa,

MONTAŻ: Magdalena Chowańska,

MUZYKA: Marcin Nenko,

DŹWIĘK: Michał Robaczewski, Marcin Jachyra, Tomasz Wieczorek,

KIEROWNICTWO PRODUKCJI: Paweł Mantorski,

KONSULTACJA PROGRAMOWA: Zenon Butkiewicz,

REDAKTOR PROWADZĄCY: Krzysztof Domagalik,

OPIEKA ARTYSTYCZNA: Maciej Wojtyszko,  

PRODUCENT: Włodzimierz Niderhaus

PIOTR DOMALEWSKI 

AUTOR / REŻYSER

(ur. 1983) Reżyser filmowy, scenarzysta, aktor, dramatopisarz. Absolwent Wydziału Aktorskiego krakowskiej PWST oraz reżyserii filmowej na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego etiuda szkolna Obcy (2013) zdobyła m.in. Grand Prix na międzynarodowym festiwalu Cinemaforum w Warszawie oraz nagrodę za najlepszy scenariusz konkursu Młodego Kina „Piękni Dwudziestoletni” w Warszawie. Kolejne filmy, etiuda Złe uczynki (2016) oraz krótkometrażowa fabuła 60 kilo niczego (2017) nagradzane były na licznych festiwalach w Polsce i za granicą. Niebywały, wręcz olśniewający sukces odniósł kinowy, fabularny debiut Piotra Domalewskiego Cicha noc (2017). Na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 2017, oprócz Wielkiej Nagrody Festiwalu „Złotych Lwów”, film zdobył pięć innych ważnych nagród, w tym Nagrodę Dziennikarzy, Nagrodę Jury Młodzieżowego, Nagrodę Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych oraz Nagrodę Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Rok później film otrzymał prestiżową Polską Nagrodą Filmową „Orzeł” aż w czterech kategoriach: Najlepszy film, Najlepszy scenariusz, Najlepsza reżyseria, Odkrycie roku, a także Nagrodę Publiczności. Cicha noc zdobyła kolejne nagrody na festiwalach filmowych w Polsce i poza jej granicami: w Chicago, Kijowie, Swietłogorsku, Tbilisi i Paryżu.

Jako dramatopisarz Domalewski został dwukrotnie wyróżniony w konkursie na polski dramat współczesny „Metafory rzeczywistości”: sztuka Pięć metrów kwadratowych (pierwowzór Alicji w krainie koszmarów) zdobyła Nagrodę Dziennikarzy (2014,) a Kobieta w lustrze (pierwotny tytuł Cisza) otrzymała wyróżnienie Jury (2015). Obie sztuki zostały zrealizowane w cyklu TEATROTEKA w WFDiF.